Altijd al willen weten wie de mensen zijn die Coöperatie Ondergrond draaiende houden? De komende weken geven we ons bloot: elke week posten we een kort interview met een van onze collega’s. Deze week: een gesprek met collega Bastiaan Rooduijn! 

1. Kun je iets over jezelf vertellen? 

Ik ben afgestudeerd als bioloog en bosbouwer aan de Universiteit van Wageningen. Tijdens mijn studie was ik veel bezig met natuur, landbouw en bossen. Dan kom je al snel bij voedselbossen uit! Ik Ik heb mijn master scriptie en stage ook op dit onderwerp gedaan. Mijn scriptie ging over homegardens, oftewel voedselbostuinen, in Mexico, al waren sommige tuinen aardig groot in omvang. Aan het eind van mijn master ben ik terug verhuisd naar Rotterdam, waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Daar hoorde ik al snel over Max zijn bedrijf Moestuinman. Ik ben als vrijwilliger bij hem begonnen en dat beviel erg goed. Max wilde graag met meer mensen professioneel werken: zodoende ben ik een samenwerking aangegaan met Max. Via Max heb ik me ook aangesloten bij het Rotterdams Forest Garden Netwerk, waar ik ook Paul heb leren kennen. Er ontstond steeds meer een behoefte om structureel samen te gaan werken en sinds een jaar zijn Paul, Max en ik Coöperatie Ondergrond begonnen. 

2. Hoe ben je geïnteresseerd geraakt in het onderwerp ‘voedselbossen’?

Ik ben ooit begonnen vanuit het gedachtegoed dat er een hek om de natuur gezet moet worden om het te beschermen tegen de mensheid. Tijdens een vak over natuurbehoud en ontwikkeling kreeg dit gedachtegoed een duidelijke naam: ‘Fortress Conservation’. Deze manier van natuurbehoud houdt echter in dat lokale bevolking moet wijken voor de natuur. Tijdens het vak leerde ik dat op deze manier mensen verder van de natuur af komen te staan. Wat blijkt is dat hoe verder mensen van de natuur verwijderd raken, hoe minder goed ze in kunnen schatten of hun gedrag de natuur schaadt. Dit is ook wat we zien in onze samenleving in Nederland. Dat was echt een eye-opener voor mij. Mensen moeten juist dichterbij de natuur gebracht worden! Daarnaast werd ik tijdens mijn studie ook bewust van het feit dat landbouw een grote drijfveer is voor ontbossing. Maar aangezien mensen toch moeten eten, ligt de oplossing in het verenigen van landbouw en natuurbehoud. Toen ik in tijdens het vak over boslandbouw leerde over voedselbostuinen, was ik helemaal om. 

3. Wat is jouw rol binnen Coöperatie Ondergrond? 

Vanaf het begin ben ik veel betrokken geweest bij de beplantingsplannen. Max noemde me laatst ‘plantencurator’: ik ben veel aan het experimenteren met nieuwe plantsoorten en hoe we die kunnen betrekken in onze ontwerpen. Daarnaast ben ik vooral veel bezig met onderzoek. In het verleden heb ik voor het Rotterdams Forest Garden Netwerk een aantal keer een nieuwsbrief opgesteld over de nieuwe ontwikkelingen in de wetenschap. Zoiets wil ik ook gaan doen voor Ondergrond en dit wordt waarschijnlijk in de vorm van een podcast. Zo kan ik de wetenschap toegankelijk maken voor een groter publiek. Daarnaast ben ik ook geregeld in de Overtuin: voor het geven van rondleidingen of om te experimenteren met het vermeerderen van plantsoorten in onze eigen kwekerij. Verder hou ik me ook bezig met onderhoud en de coördinatie van de vrijwilligers, al is dit laatste vaak ter ondersteuning van Max. 

4. Wat vind je het leukst aan je werk? 

Ik vind het ontzettend leuk om te experimenteren met nieuwe planten van over de hele wereld, om onze collectie van plantsoorten uit te breiden. In mijn zoektocht naar nieuwe plantsoorten ontmoet ik veel gelijkgestemden die net zo enthousiast zijn over planten als ik. Ik vind het enorm gaaf om deze contacten dan op te zoeken en nieuwe plantsoorten te verzamelen op locatie, wat me soms naar interessante plekken over de hele wereld brengt. Daarnaast vind ik het geven van rondleidingen en het werken met studenten die hun scriptieonderzoek of stage bij ons doen ook heel motiverend. Het is gaaf om te zien hoe enthousiast mensen worden van ons verhaal. We leven in een wereld waarin we dagelijks gebombardeerd worden met slecht nieuws dat alleen maar angst inboezemd en zo de samenleving polariseert. Voedselbossen zetten daar een positief alternatief tegenover. Het idee dat we ook samen met elkaar en met de natuur iets moois kunnen creëren geeft lucht en hoop.

Het is gaaf om te zien hoe enthousiast mensen worden van ons verhaal. We leven in een wereld waarin we dagelijks gebombardeerd worden met slecht nieuws dat alleen maar angst inboezemd en zo de samenleving polariseert. Voedselbossen zetten daar een positief alternatief tegenover.

Bastiaan Rooduijn